Ferrotypia to chronologicznie trzecia z technik, w których obraz pozytywowy uzyskiwany jest w sposób bezpośredni, z którymi mamy do czynienia w początkach tworzenia się zjawiska fotografii.

Historyczny retusz fotograficzny jest zjawiskiem absolutnie fascynującym, a dla mnie osobiście, ze względu na techniczną i technologiczną bliskość, stał się pomostem, który kilkanaście lat temu przeprowadził mnie z drogi zainteresowania malarstwem w stronę fotografii.

Obcowanie z historycznymi fotografiami wykonanymi w technice ambrotypii jest doświadczeniem unikatowym. Z jednej strony trzymamy w rękach obiekt szlachetny, poprzez bogatą oprawę i rodzaj wykończenia obrazu przywołujący na myśl dagerotyp. Z drugiej zaś, może nas zadziwić wielowarstwowość fotografii, często modyfikowany i kolorowany obraz oraz wytworzona przez szklane podłoże głębia.

Myśląc o identyfikacji fotografii i szukając informacji pod kątem tego zagadnienia, natrafiamy zazwyczaj na wątki poświęcone identyfikacji samej treści zatrzymanego na zdjęciu obrazu. Efektywna praca nad określeniem obiektu czy zdarzenia przedstawionego na zdjęciu, wymaga od osoby opracowującej zbiory szerokiej, często specjalistycznej wiedzy oraz (nieraz) smykałki detektywistycznej.