Dagerotypia to pierwsza komercyjna technika fotograficzna, która zrewolucjonizowała sposób rejestrowania i utrwalania rzeczywistości.

W magazynach przechowywania zbiorów dedykowanych materiałom fotograficznym, często spotykamy taśmy filmowe wykonane na różnego typu podłożach i o różnych formatach. Budowa technologiczna taśm bezpośrednio nawiązuje do technik fotograficznych, jednak ze względu na ciężar, formę i ilość często niebezpiecznych i szybko degradujących się materiałów, obiekty te powinny zostać wydzielone i objęte specjalistyczną opieką.

Archiwalne materiały audiowizualne, podobnie jak wszystkie inne dokumenty, podlegają nieuniknionemu rozkładowi i powolnej zagładzie. Sytuacja tej grupy archiwaliów jest trudna w porównaniu z innymi typami obiektów i często, ze względu na brak dostępu do specjalistycznego sprzętu, ekspertów i funduszy, połączona jest z brakiem możliwości odtworzenia treści, co skazuje nośniki na nieme zapomnienie.

Szkło jest materiałem wszechobecnym w procesie powstawania i życia fotografii. Towarzyszy jej od narodzin (jest składową optyki fotograficznej), aż po ekspozycję, gdzie pomaga chronić obiekt przed niszczącymi czynnikami atmosferycznymi. Szkło to także jedno z pierwszych podłoży fotograficznych, którego początek stosowania szacuje się na rok 1847.

Przed przystąpieniem do procesu digitalizacji zespołu fotografii, musimy przygotować się nie tylko merytorycznie (ewidencja) i technicznie (zachowanie obowiązujących standardów cyfryzacji), ale także poznać stan fizyczny zdjęć, co zazwyczaj oznacza przeglądnięcie zbioru wytypowanego do reprografii, określenie stanu zachowania poszczególnych jednostek oraz wykonanie niezbędnych prac konserwatorskich.

Materiały fotograficzne to obiekty bardzo delikatne, szczególnie wrażliwe na niewłaściwe warunki temperaturowo-wilgotnościowe i zanieczyszczenia chemiczne.